หัตถกรรมไทยเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเศรษฐกิจไทย เป็นแหล่งรายได้หลักและรายได้เสริมที่ทำให้เกิดการกระจายรายได้สู่ชุมชนและทำให้ภูมิปัญญาของชาวบ้านได้รับการสืบทอดและต่อยอดไปพร้อมกับการเผยแพร่อัตลักษณ์ของท้องถิ่น จากผลกระทบสถานการณ์การท่องเที่ยวจากการระบาดของโควิด-19 และการขาดกำลังซื้อจากนักท่องเที่ยวต่างชาติยิ่งกลายเป็นตัวเร่งที่ทำให้การเติบโตของการกระจ่ายรายได้ลดลงเร็วและรุนแรงขึ้นกว่าที่ผ่านมา การทำให้สินค้าหัตถกรรมไทยเป็นที่ต้องการของตลาดทั้งในและต่างประเทศ จึงทำให้ยิ่งมีความสำคัญและจะเป็นทางรอดของสินค้าหัตถกรรมไทยในระยะยาว
การส่งเสริมให้คนรุ่นใหม่ที่ต้องการมีส่วนร่วมในการพัฒนาและฟื้นฟูหัตถกรรมไทยในการเข้าถึงแหล่งทุน กลุ่มธุรกิจหัตถกรรม โดยคนรุ่นใหม่มีศักยภาพสูงในพัฒนาสินค้า มีความคิดสร้างสรรค์ เป็นตัวอย่างของธุรกิจที่ปรับตัวสร้างผลิตภัณฑ์ และมองหาช่องทางใหม่ในการนำเสนอสินค้าหัตถกรรมของไทย เช่น การนำผ้าไหมมาดัดแปลงทำเป็นกระเป๋า เสื้อผ้า ให้ทันสมัยและนำแฟชั่นมากยิ่งขึ้น
นอกจากนี้คนรุ่นใหม่ยังมีทักษะสำคัญที่จำเป็นสำหรับการประกอบธุรกิจในยุคนี้ ซึ่งจะช่วยพัฒนาหัตถกรรมของไทยได้ เช่น ทักษะดิจิทัลหรือทักษะออนไลน์ โดยเฉพาะในช่วงโควิด-19 ระบาดทำให้ผู้บริโภคคุ้นชินกับการซื้อขายออนไลน์มากยิ่งขึ้น หลายธุรกิจจำเป็นต้องปรับตัวหรือต้องมองหาแรงงานที่มีทักษะด้านดิจิทัล พร้อมทำการค้าขายออนไลน์และการสื่อสารผ่านโซเชียลมีเดีย เพื่อเป็นแนวทางในการเพิ่มรายได้ให้กับชุมชนมากยิ่งขึ้น
