โครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ 1 ตำบล 1 มหาวิทยาลัย
เพื่อสร้างรากแก้วให้ประเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ดิฉันนางสาวพัชรี มณีเติม ประเภทบัณฑิตจบใหม่ เจ้าหน้าที่ประจำพื้นที่ตำบลแสลงพัน อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์
พื้นที่รับผิดชอบ บ้านหนองผักโพด หมู่ 4 ตำบลแสลงพัน อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์
หลักสูตร : HS06 – รายได้จากเศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร
จากการลงพื้นที่ เขตพื้นที่รับผิดชอบ คือ บ้านหนองผักโพด หมู่ 4 ต.แสลงพัน อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ สภาพทั่วไปของหมู่บ้าน ในช่วงเดือนมิถุนายน-กรกฏาคม สภาพแวดล้อมภายในหมู่บ้านบรรยากาศดี ผู้คนเป็นมิตร อาชีพหลัก คือ ทำเกษตร และเลี้ยงสัตว์ การเฝ้าระวังการแพร่ระบาดโรคโควิด -19 เมื่อลงพื้นที่เก็บข้อมูล ชาวบ้านหวาดระแวงเพิ่มขึ้น ทางโครงการและอาจารย์ประจำหลักสูตรได้มีการอบรมการทำอุปกรณ์ป้องกันโรคโควิด 19 คือ ทำสบู่เหลวล้างมือ พร้อมแจกไปใช้ที่บ้านเพื่อให้ลูกหลานได้ใช้กันทั้งครัวเรือน
1) ผลจากการฝึกอบรมการการทำอุปกรณ์ทำสบู่เหลว
ทางโครงการและอาจารย์ประจำหลักสูตรได้มีการประสานงานไปยังผู้ใหญ่บ้าน ให้หาจิตอาสา หมู่บ้านละ 2-3 คน เพื่อมาอบรมการทำสบู่เหลวเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดโควิด 19 ก่อนเข้ารับการอบรมมีการฉีดสเปย์แอลกอฮอล์ทุกครั้ง และมีการเว้นระยะห่าง
สถานที่ วัดป่าแสลงพัน ต. แสลงพัน อ. ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์
วิทยากรผู้ให้ความรู้ ครูอี๊ด ภัทรานิษฐ์ กุลพิเชษฐ์วณิช กรรมการผู้จัดการบริษัท บ้านเธอแอง กรุ๊ปส์ จำกัด
จากวันที่มีการอบรมทำสบู่เหลว ดิฉันได้ลงพื้นที่สอบถามการใช้ ผู้เข้าร่วมอบรมได้นำกลับไปใช้ ชาวบ้านแจ้งว่าใช้แล้วรู้สึกสะอาด จะล้างมือก่อนรับประทานอาหาร ไปทำธุระข้างนอกก่อนเข้าบ้านก็จะล้างมือ มีคนสนใจการทำผลิตภัณฑ์ สอบถามเรื่องต้นทุน แหล่งซื้อวัสดุอุปกรณ์ในการทำสบู่แหลวล้างมือ
อุปกรณ์ ดังนี้
| 1 | AD | 600 กรัม |
| 2 | N70 | 1000 กรัม |
| 3 | ผงข้น | 350 กรัม |
| 4 | KD | 250 กรัม |
| 5 | น้ำ+สมุนไพร | 8000 มิลลิกรัม |
| 6 | สารกันเสีย | 1 ออนซ์ |
| 7 | น้ำหอม | 1 ออนซ์ |
| 8 | น้ำหอม | ใส่พอประมาณ |
วิธีทำ ดังนี้
- นำน้ำ+สมุนไพรต้มให้เดือด กรองเอากากออก
- นำAD+N70 คนให้เข้ากัน
- นำน้ำสมุนไพรที่เตรียมไว้ใส่ ผงข้น คน ให้ละลาย เทผสมในข้อ N70 คนให้เข้ากัน
- เติม KD,สารกันเสีย,สีผสมอาหาร และ น้ำหอม คนให้เข้ากัน บรรจุลงภาชนะ
2) การทำโรงเรือนต้นแบบ
ในเดือนกรกฏาคมมีการทำโรงเรือนต้นแบบ 2 โรงเรือน ตั้งอยู่ที่บ้าน บุขี้เหล็กใหม่พัฒนา และบ้านหนองตาดตามุ้ง ภายในทีม จะแบ่งเป็น 2 ทีม แยกกันทำส่วนหนึ่งเพื่อป้องกันเว้นระยะห่าง โควิด 19 และตัวแทนชาวบ้านที่คอยช่วยเหลือ เริ่มแรก หาสถานที่ทำโรงเรือน ซื้ออุปกรณ์การทำชั้นวางเห็ด ได้แก่ เหล็กซิ่ง 4 หุน ขนานชั้นความหนา 1.5 mm. อิฐบล็อก อิฐมอญแดง ลวด ท่อ PVC 4 หุน ผ้าใบกันร้อน เมื่อสร้างเสร็จ ภายในทีมได้นำก้อนเชื้อเห็ดนางฟ้ามาลง โรงเรือนละ 1,000 ก้อน และได้เชิญวิทยากรฝึกอบรมการเพาะเห็ด : นายภัทร ภูมรา มาให้ความรู้ในการดูแลเห็ด จิตอาสาในชุมชนในแต่ละชุมชนมารับฟังการบรรยายถ่ายทอด เพื่อที่จะดูแล พัฒนาผลิตภัณฑ์ในลำดับต่อไปและทำบัญชีรายรับรายจ่ายของแต่ละโรงเรือน
3) ปัญหาจากการพัฒนาผลิตภัณฑ์
3.1 ปัญหาการหาสถานที่ทำโรงเรือนคือ คับแคบ และการควบคุมอุณหภูมิค่อนข้างยาก
3.2 ปัญหาการเชิญชาวบ้านมาให้ความรู้ด้านเพาะเห็ด ทำให้เกิดการอบรมอาชีพหลายครั้งจนเกินความจำเป็น และอบรมทำสบู่เหลวล้างมือ จำกัดจำนวนคน เนื่องจากโรคระบาดโควิด 19
3.3 ปัญหางบที่ใช้ในการอบรม และทำโรงเรืองในแต่ละครั้งบานปลาย
4) แนวทางแก้ไข
การอบรมในแต่ละครั้งต้องการคนที่สนใจจริงๆ มาอบรม การทำโรงเห็ดอยากให้ชาวบ้านช่วยออกค่าใช้จ่ายบางส่วนเพราะจะช่วยให้เกิดความกระตือรือร้นในการสร้างอาชีพมากขึ้น
