ข้าพเจ้า นางสาวอัมรา จานรัมย์ ผู้ปฏิบัติงานฯ ประเภทนักศึกษา ในเดือนมีนาคมได้ลงพื้นที่ปฏิบัติงาน ณ ตําบลดงอีจาน อําเภอโนนสุวรรณ จังหวัดบุรีรัมย์
ข้าพเจ้าได้ลงพื้นที่ไปปฏิบัติงาน ตําบลดงอีจาน อําเภอโนนสุวรรณ จังหวัดบุรีรัมย์ จากการสอบถามผู้นําชุมชน ชาวบ้านในพื้นที่ จึงได้ทราบว่าในอดีตมีภูมิปัญญาของชาวบ้านในสมัยเก่า คือการทอเสื่อกก เนื่องจากพื้นที่ตําบลดงอีจานมีต้นกกจํานวนมาก จนนําไปสู่การรวมกลุ่มชาวบ้านทอเสื่อกก ต่อมาเริ่มมีความนิยมทอเสื่อกกมากขึ้นจนนําไปสู่การปลูกต้นกก และนํามาทอเสื่อกก ซึ่งเป็นภูมิปัญญาของคนในสมัยเก่า เป็นการนําเอาต้นกกมาแปรสภาพให้เป็นเส้น ย้อมสี แล้วสานทอให้เป็นแผ่นผืน เพื่อนํามาใช้ปูลาดรองนั่งหรือนอน หรือทํากิจกรรมต่างๆ ตลอดจนทําพิธีกรรมทางศาสนาและความเชื่อ
การทอเสื่อ เป็นไปเพื่อการใช้สอยในครัวเรือน เสื่อในอดีตเป็นของใช้ที่สําคัญอย่างหนึ่งสําหรับปูนั่งหรือนอน จนถึงกับมีคํากล่าวว่า บัานใดไม่มีเสื่อใช้ ถือว่า พ่อ แม่ ลูก เกียจคร้านไม่มีฝีมือ หนุ่มสาวที่แต่งงานตั้งครอบครัวใหม่หรือขึ้นเรือนใหม่ จะต้องเตรียมที่นอน หมอน มุ้ง ส่วนเสื่อฝ่ายหญิงจะจัดเตรียมทอสะสมไว้เป็นของขึ้นเรือน นอกจากนี้ยังทอเพื่อถวายเป็นไทยทานให้กับวัด เพื่อบํารุงศาสนาในฤดูเทศกาลต่างๆ และยังนําเสื่อที่ทอไปซื้อขายแลกเปลี่ยนกับหมู่บัานใกล้เคียงอีกด้วย
ในปัจจุบันในตําบลดงอีจานเริ่มมีการทอเสื่อกกลดน้อยลง เนื่องจากมีอาชีพใหม่ๆ มีภูมิปัญญาใหม่ๆเกิดขึ้นมา ตลอดจนมีการสร้างนวัตกรรมใหม่ใช้สําหรับการปูพื้นทดแทนการใช้เสื่อปูพื้น ทําให้ชาวบ้านขาดรายได้จากการขายเสื่อกกและสนใจนวัตกรรมใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทดแทนการใช้เสื่อกก ทําให้ชาวบ้านในตําบลดงอีจานในสมัยนี้หันไปประกอบอาชีพอื่นๆแทน
