จากการระบาดของโควิด-19 ค่อนข้างจะรุนแรงเพิ่มมากขึ้นในระดับตำบลเนื่องจากมีประชาชนที่ติดเชื้อกลับมารักษาที่ต่างจังหวัดมากขึ้น เพราะว่าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โรงพยาบาลหลายที่ยังคงมีเตียงไม่เพียงพอสำหรับผู้ป่วยที่ติดเชื้อ ในขณะที่ปัจจุบันมีการติดเชื้อและผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นตัวเลขที่ค่อนข้างจะเพิ่มขึ้นเรื่อยเรื่อย ในแต่ละวัน รวมทั้งการจัดหาวัคซีนที่ล่าช้า และไม่เพียงพออีกทั้งผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตจากไวรัสก็เพิ่มขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ส่งผลให้มีประชาชนส่วนมากเกิดการวิตกกังวล
จากการได้ลงพื้นที่สำรวจข้อมูลในบริเวณพื้นที่ตำบลบ้านกรวดเพื่อเก็บลงในระบบ อาทิเช่น แหล่งท่องเที่ยว ที่พักหรือโรงแรม ร้านอาหารในท้องถิ่น พืชในท้องถิ่น สัตว์ในท้องถิ่น ภูมิปัญญาในท้องถิ่น รวมไปถึงแหล่งน้ำในท้องถิ่น ส่วนมากประชาชนในตำบลจะปลูกข้าว มันสำปะหลัง อ้อย และยางพาราที่เป็นพืชเศรษฐกิจเป็นส่วนมาก และไม้ยืนต้นต่างต่าง ที่สามารถรับประทานได้ เช่น มะพร้าว มะยม น้อยหน่า ขนุน มะม่วง มะขาม พืชที่ใช้สำหรับเลี้ยงสัตว์ เช่น ข้าวโพด หญ้าเนเปียร์ หญ้ารูซี่ หญ้าจักรพรรดิ แพงกูล่า สัตว์ในท้องถิ่น เช่น หมู ไก่ เป็ด ห่าน วัว ควาย จิ้งหรีด ภูมิปัญญาในท้องถิ่น เช่น การทอเสื่อ การสานหญ้าคา การทำไม้กวาดดอกหญ้า ไม้กวาดทางมะพร้าว พืชที่เป็นสมุนไพร เช่น ตะไคร้ ข่า ขิง ขมิ้น ใบมะกรูด ฟ้าทะลายโจร
จากการสำรวจมีการปลูกข้าวโพดที่เป็นอาหารสัตว์แต่สามารถนำฝักที่แก่แล้วมาทำเป็นของหวานได้ คือขนมข้าวโพดซึ่งเป็นขนมโบราณที่นำฝักข้าวโพดมาฝ่านเอาแต่เมล็ดแล้วนำไปโม่เป็นน้ำแป้งออกมา แต่ปัจจุบันเครื่องโม่แป้งแบบโบราณนั้นหายากมาก จึงน้ำมันปั่นกับเครื่องปั่นแทน แล้วบีบเอาแต่น้ำแป้งและกรอกด้วยผ้าขาวบาง ใส่กะทิ น้ำตาล และเกลือ หลังจากนั้นนำขึ้นตั้งไฟ กวนจนกว่าจะสุกและเทใส่ถาดรอจนเย็น แล้วตัดชิ้นใส่กล่องขายเป็นรายได้เสริมอีกทาง
