ข้าพเจ้านายรุจน์ บุญสำเร็จ ประเภทประชาชน
หลักสูตร: โครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการของมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
ได้ลงพื้นที่ปฏิบัติงานกับ ทีมงานและอาจารย์ประจำหลักสูตร
ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2564 ณ ตำบล จันทบเพชร อำเภอ บ้านกรวด จังหวัด บุรีรัมย์
ข้าพเจ้าและทีมงานได้ลงพื้นที่ ต. จันทบเพชร อ. บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล โดยนำข้อมูลที่ได้มาใช้เพื่อพัฒนาตำบลสู่ชุมชนและแหล่งท่องเที่ยวเพื่อให้มีรากฐานที่ดียิ่งขึ้น
ในปัจจุบันการระบาดของโรค “ลัมปีสกิน” จากเชื้อไวรัสที่พบในโคกระบือและสัตว์เคี้ยวเอื้องเกิดขึ้นครั้งแรกในไทยยังวิกฤตหนักในเขตพื้นที่ 41 จังหวัด ภาคอีสาน ภาคเหนือ และภาคตะวันออก มีสัตว์ป่วยแล้ว 22,112 ตัว และตายสะสมเพิ่มมากขึ้น การระบาดในช่วงแรกเมื่อต้นเดือน มีนาคม เริ่มจากสัตว์ประมาณ 3,000 ตัว ก่อนแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว จากแมลงดูดเลือดที่เป็นพาหะ เช่น เห็บ ยุง แมลงวัน และเนื่องจากเป็นโรคอุบัติใหม่ไทยจึงยังไม่มีวัคซีนต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศเพื่อระดมฉีดให้เร็วที่สุด
บริเวณรอบๆจุดเกิดโรคนอกจากการเร่งฉีดวัคซีนแล้วเกือบ 50% ต้องรักษาตามอาการ จากการมีไข้หายใจลำบากเกิดตุ่มขนาดใหญ่ตามผิวหนัง และเยื่อเมือกตามร่างกาย รวมถึงการรักษาแผลจะตกสะเก็ดซึ่งจะกลายเป็นเนื้อตาย โดยโรคนี้จะไม่ติดต่อจากสัตว์สู่คน
โดยที่ข้าพเจ้าได้ลงสอบถามในยตำบลจันทบเพชร ซึ่งมีการระบาดของโรคลัมปีสกิน มีหลายเจ้าพบอาการหนักบ้างน้อยบ้าง อาทิเช่น ของนายไพฑูรย์ ชินชาด นางธันยรัตน์ อินเอี่ยม นายวิรัตน์ สิงห์คะนอง ราษฎรหมู่ 4 ต.จันทบเพชร มีการรักษาตามอาการ ใช้ยาพื้นบ้าน เช่น การนำบรเพ็ดมาแช่น้ำให้วัวดื่ม การให้ยาเขียวแก้ร้อนใน ยาแก้อักเสบ ยาแก้ไข้ การนำดินปลวกบนต้นไม้มาผสมน้ำแช่ข้าวผสมอุดแผล ฯลฯ เกาตรกรหลายหมู่บ้านในตำบลได้สูญเสียวัวไปหลายตัว ด้วยโรคที่เกิดขึ้นกระทันหัน แบบเตรียมรับมือไม่ทัน หลายคนเสียเวลาและเสียโอกาสที่จะได้รับการรักษาทัน วัวหลายตัวได้ล้มตายไปโดยเจ้าของเองก็ได้แต่เสียดาย
และในปัจจุบันปศุสัตว์อำเภอบ้านกรวดได้ลงพื้นที่เพื่อรักษาสัตว์ที่เป็นโรค และได้ให้ความรู้ในการดูแลรักษาในเบื้องต้น เพื่อชาวบ้านที่เลี้ยงสัตว์จะได้เฝ้าระวัง ดูแลสัตว์เลี้ยงของตนต่อไป
