ดิฉัน นางสาวชลันดา พงศ์ไพบูลย์ศิริ นักศึกษา ผู้ปฏิบัติงานดำเนินงานรับผิดชอบตำบลตะโกตาพิ อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์
เชื้อไวรัสในระบบทางเดินหายใจอย่างเช่นไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ 2019 (โรคโควิด-19) แพร่กระจายโดยอาศัยเสมหะน้ำมูลและละอองฝอยเป็นสื่อกลางในการเข้าสู่ร่างกายของมนุษย์ผ่านทางดวงตา จมูก หรือปาก โดยผ่านการสัมผัสจากมือของเราเป็นส่วนใหญ่ และมือของเรานั่นเองที่มักจะเป็นสื่อกลางในการแพร่กระจายเชื้อไวรัสจากคนหนึ่งไปยังอีกคน
ในช่วงเวลาของการแพร่ระบาดทั่วโลกนี้ วิธีการในการป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด ง่ายที่สุด และที่สำคัญคือมีค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด ก็คือการล้างมือเป็นประจำด้วยสบู่และน้ำ เว้นระยะห่าง ใช้ช้อนกลางเสมอ รวมไปถึงการล้างมือด้วยเจลเเอลกอฮอล์ เเละหน้ากากอนามัย ดังนั้น การที่เรารู้จัก วิธีป้องกันโควิด-19 ไว้นั้นก็จะช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อได้
การปฏิบัติตัว ตามวิธีการป้องกันโควิด-19 อาจจะไม่ได้ป้องกันได้ 100% สำหรับบุคคลที่ต้องออกนอกบ้านบ่อย ๆ แต่ถ้าเราไม่พาตัวเองไปอยู่ในพื้นที่เสี่ยง พื้นที่แออัด หรือสถานที่ที่คนพลุกพล่าน รับรองได้ว่าวิธีการเหล่านี้ จะมีประสิทธิภาพในการป้องกันเชื้อไวรัสโควิด-19 ได้อย่างแน่นอน
สำหรับมาตรการในการป้องกันจากผู้ที่มาจากจังหวัดอื่นที่กลับภูมิลำเนาของตนเอง จัดพื้นที่ให้วัดของแต่ละหมู่บ้านให้เป็นศูนย์ในการสำหรับกักตัวผู้ที่เดินทางมาจากพื้นที่เสี่ยง หรือพื้นที่สีแดง เช่น กรุงเทพมหานคร สมุทรปราการ ชลบุรี สำหรับกลุ่มผู้เสี่ยงติดเชื้อจะแยกโซนที่อยู่เป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มเสี่ยงสูง กลุ่มเสียงกลาง กลุ่มเสี่ยงต่ำ ถ้าเป็นเสี่ยงสูงจะส่งไปที่ รพ.สนามทันที โดยมีคุณหมอเป็นผู้ประเมินสถานกาณ์ ตรวจสอบแต่ละบุคคล ส่วนกลุ่มเสี่ยงกลาง และกลุ่มเสี่ยงต่ำจะกักตัวอยู่ภายในวัด ส่วนใหญ่ผู้ที่เดินทางมาจะเป็นวัยทำงาน ซึ่งเกิดจากการว่างงานจึงอยากจะกลับภูมิลำเนาของตนเอง
ส่วนสถานการณ์ภายในหมู่บ้านนั้น ชาวบ้านในชุมชนยังคงร่วมแรงร่วมใจช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ช่วยบริจาคสิ่งของต่างๆให้กับศูนย์กักตัว เช่น อาหารสำหรับผู้กักตัว น้ำดื่ม หน้ากากอนามัย เจลแอลกอฮอล์ และมี อสม. ประจำตำบล ผู้ใหญ่บ้านคอยให้กำลังใจ คำแนะนำ ดูแลชาวบ้านและผู้ที่กำลังกักตัวอย่างใกล้ชิด
.
