ประวัติบ้านน้อยสุขเจริญ
ประวัติบ้านน้อยสุขเจริญ เดิมชื่อชุมชนโนนบ้านเก่าหรือตั้งอยู่ที่บ้านโพธิ์ในปัจจุบัน ตำบลบ้านบัว อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ แต่ปัจจุบันแยกออกมาเป็นบ้านน้อยสุขเจริญ ตำบลกระสัง โดยแยกออกมาจากบ้านเดิมมาทางทิศตะวันตก โดยมีผู้ใหญ่บ้านคนแรกชื่อนายนงค์ อุตมะ และคนปัจจุบันชื่อนายประเสริฐ คะเลรัมย์ ปัจจุบันมีบ้าน 135 หลังคาเรือน ประชากร 526 คน
ด้านอาชีพ เดิมคนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพ เกษตรกรรม เช่น ทำนา ทำสวน เป็นต้น แต่ปัจจุบัน ประกอบอาชีพรับจ้าง ค้าขาย ธุรกิจส่วนตัว และออกไปทำงานต่างจังหวัด และไม่ได้ประกอบอาชีพเพียงอย่างเดียว แต่มักจะทำหลายอาชีพควบคู่กันไป
ด้านสังคม สังคมโดยร่วมของชุมชนจะเป็นสังคมเมืองกึ่งชนบท เช่น คนในชุมชนยังมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ภาษาที่ใช้ส่วนใหญ่จะเป็น ภาษาลาว(อีสาน) เขมร และไทยกลาง
ด้านวัฒนธรรม ชุมชนบ้านน้อยสุขเจริญจะมีวัฒนธรรมตามความเชื่อของศาสนาพุทธ เช่น ทำบุญเข้าพรรษา ออกพรรษา บุญข้าวสาก บุญข้าวประดับดิน เป็นต้น และมีวัดใกล้ชุมชนคือวัดทรงศิลา ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวบ้านน้อยสุขเจริญ บ้านดอนหวายและบ้านใหม่พัฒนา
ด้านกลุ่มชาติพันธ์ุ อดีตจะมีแต่ ชาวลาว(อีสาน) แต่ปัจจุบัน มีการย้ายถิ่นฐานเข้ามาเพิ่ม จึงทำให้มีกลุ่มชาติพันธ์ุอื่นเข้ามาอยู่อาศัยร่วมด้วย ดังนั้นปัจจุบันจึงมีทั้ง ลาว ไทย เขมร
ด้านเศรษฐกิจ เมื่อก่อนชาวบ้านพึ่งพาการเกษตร และเลี้ยงสัตว์ เช่น ควาย วัว เป็นต้น แต่ปัจจุบันพึ่งพาการรับจ้างและค้าขาย ทำธุรกิจส่วนตัว เนื่องจากพื้นที่อยู่ใกล้กับตัวเมืองบุรีรัมย์ ทำให้มีความเจริญเข้ามา จึงทำให้พื้นที่ทางการเกษตรลงน้อยลงไป
ด้านภูมิศาสตร์ ที่ตั้งบ้านน้อยสุขเจริญ หมู่13 ตำบลกระสัง อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ ทิศเหนือติดกับบ้านดอนหวาย หมู่7 ทิศใต้ติดกับบ้านโพธิ หมู่6 ทิศตะวันออกติดกับบ้านโพธิ หมู่6 ทิศตะวันตกติดกับบ้านกระสัง หมู่1 ตำบลกระสัง อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์
ด้านสภาพบ้านเรือน โดยส่วนใหญ่จะเป็นบ้านชั้นเดียว และมีหอพักอยู่ในชุมชนหลายแห่ง และมีหมู่บ้านจัดสรรอยู่ในชุมชน คือหมู่บ้านLively Home ที่เป็นบ้านทรงสมัยใหม่
ด้านการศึกษา โดยชุมชนบ้านน้อยสุขเจริญ จะมีโรงเรียนใกล้หมู่บ้านคือโรงเรียนบ้านโพธิ์ดอนหวาย ที่ตั้งอยู่ติดกับบ้านน้อยสุขเจริญ มีการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาล 1 – ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
ชุมชนบ้านน้อยสุขเจริญ เป็นชุมชนที่ตั้งอยู่ชานเมืองบุรีรัมย์ แต่ชาวบ้านในชุมชนยังมีความเป็นชนบทสูง ยังใช้ชีวิตแบบเดิม ใช้ภาษาอีสานเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร อยู่กันแบบเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พึ่งพาอาศัยกัน ถึงแม้จะมีความเจริญเข้ามาในพื้นที่ แต่ชาวบ้านยังคงความเป็นวิถีท้องถิ่นเอาไว้ได้
ขอขอบคุณผู้ให้ข้อมูล
คุณ อภิชาติ ศิริชาติ (ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านน้อยสุขเจริญ)
คุณ บุหลัน นามนิตย์ (ชาวบ้านน้อยสุขเจริญ)
คุณ ภูมิ คะเลรัมย์ (ชาวบ้านน้อยสุขเจริญ)
คุณ คำพันธ์ คะเลรัมย์ (ชาวบ้านน้อยสุขเจริญ)
