สวัสดีค่ะ พบกันอีกแล้วนะคะเข้าสู่บทความที่สองแล้ว หลังจากได้ลงพื้นที่ปฏิบัติงานในตำบลประโคนชัย ได้ทำการลงสำรวจข้อมูลของครัวเรือนและชุมชน ได้เห็นวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ที่อยู่อาศัย อาหาร ตลอดจนการประกอบอาชีพที่หลากหลาย บ้างก็ประกอบธุรกิจส่วนตัว ค้าขาย บ้างก็ทำสวน บ้างก็รับราชการทั้งครัวเรือน บ้างทำนาตั้งแต่โบราณกาลสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ล้วนมีความแตกต่างกันไป
นอกจากนี้ในตำบลประโคนชัยนั้นมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใครนั้นก็คือ ภาษาถิ่นที่หลากหลายถึง ๓ ภาษา ได้แก่ภาษาเขมร ภาษาอีสาน ภาษาส่วย แต่ส่วนใหญ่พูดภาษาเขมรมากกว่าเพราะเป็นภาษาที่เก่าแก่ตั้งแต่บรรพบุรุษ ภาษาอีสานส่วนน้อย ส่วนภาษาส่วยแทบจะไม่ได้ยินเลย
หลังจากได้ลงพื้นที่ในตำบลประโคนชัยดิฉันได้พบปะพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกับคนในชุมชนส่วนใหญ่เป็นภาษาเขมรหรือภาษาถิ่น นั้นเองวันนี้ดิฉันมีภาษาถิ่นมาฝากบางคำให้ทุกคนได้รู้จักกันค่ะ
เสราะ แปลว่า หมู่บ้าน
แซร แปลว่า นา
ปะเตี๊ยะ แปลว่า บ้าน
กะเดา แปลว่า ร้อน
โฮปบาย แปลว่า กินข้าว
โมปีนา แปลว่า มาจากไหน
ปรึก แปลว่า เช้า
ทงัย แปลว่า กลางวัน
ละเงียด แปลว่า ตอนเย็น
ภาษาถิ่นของแต่ละพื้นที่มีเอกลักษณ์แตกต่างกันไปทั้งสำเนียง การออกเสียง แทบจะไม่เหมือนกันเลย
เป็นไงกันบ้างคะทุกคนรู้จักคำไหนกันบ้าง มาประโคนชัยต้องรู้ติดตัวสักนิดจะได้รู้ว่าเขาพูดอะไรกัน
