การระดมความคิดในการจัดการขยะในชุมชน (MS03)
โดยนาย เชาวเลิศ หมายบุญ ผู้ปฏิบัติงาน ประชาชน
หลักสูตร : การบริหารการจัดการขยะและการเพิ่มมูลค่าเพื่อสร้างอาชีพเสริมให้กับชุมชน
ชุมชนหนองปรือ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์
ชุมชนหนองปรือถือเป็นชุมชนเก่าแก่อยู่คู่เมืองบุรีรัมย์มาอย่างยาวนาน มีวัดธรรมธีราราม(วัดป่าหนองปรือ) เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้คนในชุมชนได้อยู่อย่างสงบสุข แต่จะเป็นการดียิ่งขึ้นหากเรามีการจัดการสภาดแวดล้อมภายในชุมชนให้น่าอยู่ยิ่งขึ้นโดยเฉพาะเรื่องมลภาวะด้านขยะ
โดยสภาพปัจจุบันภายในชุมชนหนองปรือมีการจัดการขยะแบบส่วนตัวหมายความว่าบ้านแต่ละบ้านก็จะมีการนำขยะของตนออกมาวางไว้ที่หน้าบ้านเพื่อให้รถขยะของเทศบาลได้เข้ามาเก็บในทุกๆ เช้า โดยที่รวมทุกอย่างไว้ในถังเดียวยังไม่ได้มีการคัดแยกประเภทแต่อย่างใด
ทั้งนี้ทางทีมงานได้เล็งเห็นถึงประโยชน์ของการรีไซเคิลขยะเพื่อให้เกิดประโยชน์และมีประสิทธิภาพสูงสุดจึงได้จัดการระดมความคิดในการจัดการขยะขึ้นโดยมีแนวคิดแบ่งออกดังนี้ คือ
ต้นน้ำ ใช้วิธีติดป้ายที่ถังขยะสาธารณะประจำในชุมชนเพื่อแยกประเภทของขยะให้ทราบได้อย่างชัดเจนเพื่อสร้างวินัยให้กับคนในชุมชนได้ แต่อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย
กลางน้ำ จะใช้วิธีประชาสัมพันธ์ให้คนในชุมชนทราบถึงประเภทของขยะว่ามีประเภทใดบ้างเพื่อเบื้องต้นจะได้แยกขยะเองได้ตั้งแต่อยู่ในบ้าน ดังนี้
ประเภทของขยะที่ทิ้งกันอยู่ทั่วไปมี 4 ประเภท ได้แก่
1.ขยะย่อยสลายได้ เช่น เศษอาหารและพืชผัก ที่เหลือจากการรับประทาน และการประกอบอาหาร สามารถนำไปหมักทำปุ๋ยได้ จากปริมาณขยะมูลฝอยทั้งหมดมีประมาณ46 %
2.ขยะรีไซเคิลหรือขยะที่สามารถนำไปขายได้ เช่น แก้ว กระดาษ พลาสติก โลหะ/อโลหะ ซึ่งจากปริมาณขยะมูลฝอยทั้งหมด มีอยู่ประมาณ 42 %
3.ขยะทั่วไป เป็นขยะที่ย่อยสลายยากและไม่คุ้มค่าในการนำไปรีไซเคิล เช่น ซองบะหมี่สำเร็จรูป เปลือกลูกอม ถุงขนม ถุงพลาสติก จากปริมาณขยะมูลฝอยทั้งหมดประมาณ 9 %
4.ขยะพิษ หรือขยะมีพิษที่ต้องเก็บรวบรวมแล้วนำไปกำจัดอย่างถูกวิธี เช่น กระป๋องยาฆ่าแมลง หลอดไฟ ถ่านไฟฉาย ซึ่งจากปริมาณขยะมูลฝอยทั้งหมด มีอยู่ประมาณ 3 %
ปลายน้ำ ทางทีมงานเสนอให้มีการตั้งสหกรณ์ขยะหรือธนาคารขยะขึ้น แต่อาจจะต้องมีการฝึกอบรมการเพิ่มมูลค่าของขยะขึ้นโดยการทำเป็นของใช้ เช่น หมวกจากกล่องนมหรือซองกาแฟ กล่องใส่ดินสอจากขวดพลาสติก ของเล่น เช่น การทำโมบายจากขวดหรือแก้วพลาสติก ฯลฯ หรือจะเป็นอุปกรณ์ต่างๆ แล้วแต่ไอเดียของคนในชุมชน โดยทั้งนี้เบื้องต้นให้คนในชุมชนนำสิ่งประดิษฐ์มาแลกกับไข่เพื่อให้สามารถนำกลับไปใช้ประโยน์ได้ทันที(อาจจะเป็นอย่างอื่นที่น่าสนใจ) จากนั้นสิ่งประดิษฐ์ต่างอาจนำออกขายตามตลาดนัดในราคาย่อมเยาว์ต่อไป