ข้าพเจ้า นางสาวกัญธนาญา เฮ่ประโคน ประเภทภาคประชาชน
หลักสูตร: การพัฒนาสินค้าหัตถกรรม คหกรรมในชุมชนสู่มาตรฐาน NS01
ปัจจุบันข้าวแต๋นเป็นขนมที่มีชื่อเสียงและสร้างรายได้ให้กับผู้ประกอบการ เช่น พ่อค้า แม่ค้าได้เป็นอย่างดี เพราะข้าวแต๋นเป็นขนมที่สามารถจำหน่ายให้กับกลุ่มลูกค้า ทุกเพศ ทุกวัย หารับประทานได้ง่ายและราคาถูก จึงทำให้ขนมข้าวแต๋นมีการผลิตจำหน่ายอย่างต่อเนื่อง สร้างรายได้ให้กับผู้ประกอบการในชุมชนท้องถิ่น
เนื่องจากข้าวแต๋นเป็นขนมที่ยังเป็นที่ต้องการของตลาดขึ้นเรื่อย ๆ ทางผู้ประกอบการหลายรายจึงมีการมีการพัฒนาข้าวแต๋นให้มีความน่ารับประทานและดูโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์มากยิ่งขึ้น เช่น การนำแตงโมกับใบเตยเข้ามาเป็นส่วนผสม เพื่อสร้างความหลากหลายทางรสชาติ สีของข้าวแต๋น และหน้าตาที่น่ารับประทานมากยิ่งขึ้น แต่เมื่อมีความต้องการในตัวสินค้ามากขึ้น ทำให้การผลิตมีปัญหาตามมา คือ การขาดแคลนวัตถุดิบ เช่นแตงโม ใบเตย ในช่วงฤดูที่ไม่มีการเพาะปลูก การขาดสมาชิก ในกลุ่มทำให้การทำงานเป็นไปอย่างล้าช้า วัตถุดิบก่อนการแปลรูปจะมีปัญหาในหน้าฝนเพราะมีพื้นที่โรงเรือนไม่พอต่อการตากข้าวทำให้เสียเวลามากในส่วนนี้ จากปัญหาที่ผู้ประกอบการได้พบเจอเป็นปัญหาที่มีผลกระทบกับรายได้อย่างมาก ผู้ประกอบการต้องมีการจัดการและปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ให้สอดคล้องกับปัญหาที่เกิดขึ้น เช่น ในส่วนของวัตถุดิบควรหาแนวทางในการเก็บกักตุนวัตถุดินให้อยู่นาน และสามารถนำมาใช้ในช่วงที่ขาดแคลนได้ โรงเรือนเพื่อตากข้าวแต๋นควรหาแนวทางขยับขยายหรือขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหรือสามารถของบประมาณได้ และปัญหาสมาชิกขาดแคลน ควรหาสมาชิกเพิ่มจากการชักชวนเพื่อสร้างรายได้ เพื่อช่วยให้กระบวนการผลิตรวดเร็วขึ้น
จากการสำรวจปัญหาที่พบในการผลิตข้าวแต๋น เมื่อทางผู้ประกอบการมีการจัดการแนวทางการแก้ปัญหาและวางแผนดี ๆ เชื่อได้ว่าขนมข้าวแต๋นต้องได้รับความนิยมมากขึ้นและเพียงพอต่อความต้องการของผู้บริโภคในอนาคตอย่างแน่นอน เช่น การเพิ่มมูลค่าโดยการออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้ดูสวยงาม และน่าสนใจขึ้น ยกตัวอย่าง การทำบรรจุภัณฑ์จากการสานกระกร้าไม่ไผ่ จัดตกแต่งเป็นของฝาก เพื่อเป็นการยกระดับมาตรฐานของข้าวแต๋น จากขนมกินเล่นกลายเป็นของฝาก และก้าวสู่ตลาดโลกอย่างภาคภูมิใจอีกด้วย ที่สำคัญสามารถสร้างรายได้ให้ผู้ประกอบการ และชุมชนมากขึ้น
