นางสาวปวริศา ครุฑประโคน
การสมานกระดูกด้วยการเป่ามนต์ เป็นวิธีการรักษาที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ซึ่งมีการร่ำเรียนวิชาสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นตั้งแต่สมัยปู่ย่า ตาทวด โดยการรักษาจะรักษาให้กับผู้ที่มีอาการกระดูกร้าว กระดูกหัก มีอาการปวดบวม โดยจะรักษาด้วยวิธีการเป่า ซึ่งในการเป่าจะใช้หมากพลู คนเป่าทำการรักษาจะต้องเคี้ยวหมากและมีบทสวดในการเป่าเพื่อสมานกระดูกซึ่งเป็นความเชื่อที่มีมาช้านาน เมื่อทำพิธีการเป่าไปตรงบริเวณที่มีอาการ ผู้ที่รับการรักษาจะรู้สึกผ่อนคลายในทันที และผลจากการรักษาด้วยวิธีนี้สามารถรักษาและสมานกระดูกได้จริง โดยใช้ระยะเวลาในการรักษาไม่นาน อาการปวดก็ทุเลาเบาบางลงเรื่อยๆ จากปกติคนที่มีอาการกระดูกหักกระดูกร้าวจะใช้เวลานานเป็นเดือนในการรักษา แต่การรักษาด้วยวิธีนี้หายเร็วกว่าปกติ อาจจะเป็นความเชื่อส่วนบุคคลหรือไม่ก็ตาม แต่พอเป่าแล้วไปรับการเอกเซรย์ปรากฏว่ากระดูกเชื่อมต่อกันเร็วมาก และในปัจจุบันนี้ก็ยังมีคนรักษาด้วยวิธีนี้อยู่ เมื่อรักษาหายเป็นปกติแล้ว ก็จะมีการทำพิธียกครูให้กับคนที่ทำการรักษา โดยจะใช้เครื่องยกครูดังนี้
1.กรวยดอกไม้ธูปเทียน
2.ผ้าขาว 1 ผืน
3.เหล้าขาว หรือน้ำส้ม
4.เงินค่าครูแล้วแต่ศัทธา เงินส่วนนี้จะนำไปทำบุญต่อ
ซึ่งผู้ที่ทำการรักษาจะนำของ 4อย่างนี้ไปถวายกับสิ่งศักสิทธิ์ที่นับถือเป็นครูในการเป่ามนต์สมานกระดูกเพื่อเป็นการขอขมาและขอพรให้วิธีรักษาสามารถช่วยคนให้หายจากอาการทุกครั้งไป
