” แซะซอ “ หรือที่ภาษาไทยแปลว่า ” ม้าขาว “ คือชื่อของชุมชนชาวไทยเชื้อสายเขมรที่ข้าพเจ้าได้ดำเนินการรับผิดชอบในโครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ 1 ตำบล 1 มหาวิทยาลัยฯ การลงพื้นที่สำรวจครั้งนี้ ได้รับความอนุเคราะห์จากผู้ใหญ่ทวย ฉิมประโคน ในการอำนวยความสะดวกและให้ข้อมูลชุมชนอันเป็นประโยชน์แก่โครงการ อีกทั้งชาวบ้านแซะซอที่ให้ความร่วมมือตอบแบบสอบถามเป็นอย่างดี ทั้งข้อมูลระดับบุคคล ครัวเรือน และชุมชน รวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบจากโควิด-19
บ้านแซะซอ ตั้งอยู่หมู่ที่ 4 ตำบลสนวน อำเภอห้วยราช จังหวัดบุรีรัมย์ มีประชากรหนาแน่นเป็นลำดับที่ 4 ของตำบลสนวน รวมทั้งสิ้น 108 ครัวเรือน ชาวบ้านส่วนใหญ่มีรายได้เฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง ประกอบอาชีพเกษตรกรเป็นหลัก รองลงมาคือ เลี้ยงสัตว์ รับจ้างทั่วไป และทอผ้าเป็นอาชีพเสริมสร้างรายได้ให้กับครัวเรือน หลังจากเสร็จสิ้นฤดูกาลเก็บเกี่ยว ซึ่งภายหลังได้มีการรวมกลุ่มอาชีพ แต่ยังไม่ได้เติบโตมั่นคง และจำเป็นต้องได้รับการพัฒนาส่งเสริมอีกมาก
เป็นชุมชนที่มีลักษณะทางภูมิศาสตร์ที่เอื้อต่อการทำการเกษตร มีการสร้างทำนบเพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ รวมถึงทรัพยากรป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ ไม่มีปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม มีศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านแซะซอ เพื่อส่งเสริมการศึกษาแก่ลูกหลานชาวตำบลสนวน ด้านการคมนาคมก็ได้รับการจัดสรรงบประมาณจากอบต.สนวน เพื่อสร้างถนนคอนกรีตให้สัญจรไปมาได้สะดวก แต่บางเส้นทางก็ได้ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา
อัตลักษณ์ของชุมชนนอกจากการเกษตร และการทอผ้าแล้ว ยังมีวงดนตรีปี่พาทย์อันเลื่องชื่อของตำบล ซึ่งเป็นการรวมกลุ่มเพื่ออนุรักษ์และสืบทอดดนตรีไทย ตลอดจนสร้างรายได้เสริมให้กับสมาชิกจากการจ้างไปแสดงงานต่าง ๆ อีกด้วย โดยภาพรวมแล้วชุมชนบ้านแซะซอนั้น มีศักยภาพในการพัฒนาหลายด้าน เช่น ผลิตภัณฑ์ผ้าไหม ศิลปวัฒนธรรม สภาพภูมิทัศน์ เป็นต้น แต่ในขณะเดียวกันก็ประสบปัญหาหลายด้าน อาทิ ปัญหาผู้สูงอายุ ปัญหาความยากจน ปัญหารายได้ของครัวเรือนและภาระหนี้สิน ทำให้เกิดการอพยพแรงงานไปทำงานต่างถิ่น รวมทั้งผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 เหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อครัวเรือนและชุมชนในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม จากการลงพื้นที่ครั้งนี้ ก็ทำให้ได้ทราบข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อการนำไปวิเคราะห์ เพื่อวางแผนการพัฒนา ส่งเสริม และยกระดับคุณภาพชีวิตของคนในชุมชนให้ดีขึ้นต่อไป
