โควิดที่โคกเหล็ก
ณัชชา สมพริ้ง
ตลอดเวลา 2 ปีที่ผ่านมาได้มีโรคระบาดโควิด 19 ซึงทำให้ผู้คนตกงานกันเป็นจำนวนมาก ข้อนข้างลำบากในเรื่องการประกอบอาชีพ และวิกฤตนี้ชาวอีสานในตำลบโคกเหล็กที่เดินทางไปทำงานต่างจังหวัดได้กลับมาตั้งหลักใหม่อีกครั้งที่บ้านตัวเอง และสถานการณ์ระบาดรอบที่ 3 ส่งผลกระทบแทบทุกพื้นที่ผู้คนจึงนิยมหันมาประกอบอาชีพค้าขาย เกษตรกร เลี้ยงสัตว์ เป็นจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นผู้สูงอายุ วัยรุ่น หรือวัยกลางคนก็หันมาทำอาชีพที่บ้านกันเป็นจำนวนมาก
นี้ก็เป็นเวลา 7 เดือนที่ฉันได้ปฏิบัติงานที่ตำบลโคกเหล็กได้เรียนรู้วิถีความเป็นอยู่ของคนในชุมชน จากการระบาดระลอก 3 ของโรคโควิดทำให้คนตำบลโคกเหล็กที่อาศัยในเมืองกรุงกลับมาทำงานที่บ้านเป็นจำนวนมากและอาชีพที่นิยมทำกันมากที่สุดคือชีพค้าขายเพราะด้วยสถานการณ์ที่ยังไม่ดี จึงส่งผลให้พื้นที่ในจังหวัดบุรีรัมย์ยังไม่ที่เปิดสมัครงานและอาชีพท้องถิ่นที่ผู้คนนิยมทำการมากที่สุดคือ อาชีพเกษตรกร อาชีพเลี้ยงโค กระบือ และอาชีพค้าขายที่พอสร้างรายได้ระหว่างวิกฤตเศรษฐกิจและหนึ่งอาชีพหลักๆที่ฉันได้พบคือการทำนา เลี้ยงแพะ และกลุ่มอาชีพขนมไทย การทำไส้กรอกในชุมชน ซึ่งวิกกฤตนี้ทำให้คนในเมืองกรุงที่กลับมาใช้ชีวิตที่ชุมชนชนบทต้องปรับตัวในเรื่องการทำงานสร้างรายได้เป็นอย่างมาก แต่ก็ถือว่าทุกคนก็ยังมีทางออกถึงจะไม่ใช่การสร้างเงินเดือนที่มากมายแต่เป็นการสร้างรายได้ที่อิสระในชุมชน
และด้วยสถานการณ์โรคระบาดที่ส่งผลกระทบในเรื่องการสร้างรายได้ชาวตำบลโคกเหล็กก็ยังอาชีพที่รองรับ ไม่ว่าจะเป็นการทำไร่ ทำนา เลี้ยงสัตว์พื้นบ้าน และอาชีพค้าขายในชุมชน ไม่ว่าอุปสรรคจะมากมายสักเพียงใดแต่ทุกคนยังสู้และปรับตัวในการหารายได้
